Yıldırım Gürses , Kemâlettin Kamu‘nun “Gurbet” adlı şiirini çok beğendiğini söylüyor bir sohbetinde. Muhteşem olarak tanımladığı bu şiiri, bir tek kelimeyle insanın hayâtını, herşeyini kaybettiğini ve gurbetin içinde olduğunu, her geçen dakika, insanı zaman dilimi içinde alıp götürdüğünü izah ediyor. Diyor ki, “Ben gurbette değilim, gurbet benim içimde”.
Bu harika şiiri bestelemek cesaret işi. Yıldırım bey hayran kaldığı bu şiiri bestelemek cesaretini bulamadığını da anlatıyor. İki sene cebinde gezdirmiş, ama beste yapamamış bir türlü. Günlerden bir gün Anadolu turnesine çıkmış. Hakkari konseri sırasında kuliste sıranın kendisine gelmesini beklerken, postacı gelip “Bir telgrarfınız var Yıldırım bey” demiş.
Önce tereddüt etmiş kötü bir haber mi geldi diye. Sonra telgrafı açıp okuyunca, şu üç kelime şarkının doğmasına sebebiyet vermiş. Oğlum, diyordu babası, şu an belki Türkiye’nin en uzak köşesindesin ama, kalbimin içindesin. Bu sözlerden çok duygulanan sanatçımız, programı sonrasında bu şarkıyı bestelemiştir.
