Kırmızı gülün alı var türküsü, Balkan coğrafyasındaki kültür öğelerinin hemen yanı başındaki değişmez kan metaforunu kırmızı gülün alına bağlayan urumeli türkülerindendir. Dinlerken boğazınızda bir şeyler düğümlenir, kalır. Yutkunamazsınız… Bu türkü de, en acı hikayelerden birine sahiptir.
Savaş zamanı askere giden bir genci, karısı ve annesi aylar hatta seneler boyunca bekler. Gençten hiç bir haber gelmez. Anne, her akşam tren yoluna gider ve oğlunun yolunu gözler sabırla…
Günün birinde anne, tren garından eve döndüğünde yatakta gelinini bir erkekle sevişirken görür, kırmızı gül demetinin yanı başında. Ve tüfeği alıp ikisini de vurur. Yataktaki adam, oğludur !…