1923 yılında İstanbul’un Beşiktaş ilçesinde dünyâya gelen ses sanatçısı ve koro şefi Radife Erten’nin babası Mahmut bey, annesi ise, Hiday hanım’dır. Beşiktaş’ta 19. okulda okurken, sesinin güzelliğini fark eden öğretmeni Hikmet Koptagel’in teşviki ile müziğe başlamış, Hafız Burhan ve Kanuni Necmiyar’dan ilk musiki eğitimini almış ve udi Edip Erten ve Nûri Halil Poyraz‘dan musikinin tüm inceliklerini öğrenerek bilgisini geliştirmiştir.
1936 yılında (13 yaşında iken) hocası Nûri Halil Poyraz, Radife Erten’i İstanbul Posta hanesinin üstünde henüz yeni açılan İstanbul Radyosu’na götürmüş ve tanıtmış, sesi dinleyenler geleceği parlak bir ses olarak değerlendirmiş ve aynı gün radyonun daimi kadrosuna alınmıştır.
1938 yılında Ankara Radyosu’na geçen Radife Erten, buradaki üstün başarıları sayesinde klasik koro öğretmenliğine atanmıştır. Uzun yıllar öğretmenlik yapan Radife Erten, Mesud Cemil Bey‘in yardımcılığına kadar yükselmiştir. 1941 yılında vatani görevini yapmak için kendinden ayrılan eşine duyduğu hasreti, önce kaleme, sonra da notaya almıştır.
Saçına taktığım güller solmadan
Bırakıp gitti de çilem dolmadan
Ağlayan gözlerime yâr olmadan
Bırakıp gitti de çilem dolmadan
Şiirini Hüzzam makâmında ve Aksak usulünde ilk bestesi olarak bestelemiştir.
Uzun yıllar İstanbul Radyosu koro şefliği ve solistliği yapan Radife Erten, Türk musikisinin en ilginç hanım sanatkârlarından biridir.
“Mavili” plağının etiketinde belirtildiği gibi, pek çok geleneksel ezgiyi unutulmaktan kurtarmış ve radyo repertuarına kazandırmıştır.
Başta İstanbul türküleri olmak üzere, mani ve semai gibi geleneksel ve kökleri halk musikisine uzanan pek çok eseri derleyerek, uzun yıllar radyoda okumuş, yönettiği korolara ve solistlere okutmuştur.
Kendisi de taş plaklara Hafız Aşir’in bu tür plaklarından 40 – 45 yıl sonra bu eserleri okuyarak, hatırlanmasını ve yeniden sevilmesini sağlamıştır. Özellikle “Mavili” ile büyük bir başarı elde eden sanatçı, halk arasında çok sevilmiş ve bu eserle özdeşleşmiştir.
Solistlik hayâtına İstanbul Radyosu’nda başlayan, sahne hayâtı yaşamadan, sevenlerine taş plaklarla ulaşmayı tercih eden Radife Erten, 9 Aralık 1988 tarihinde hayâta gözlerini yummuştur.
Kaynak: onur-board.eu