Terennüm, esas güftenin dışında besteci tarafından ilave edilmiş ve bestecinin engin ilhâmını aktarmaya, aynı zamanda eserleri süslemeye yarayan, usûl ile yakından ilgili bir takım hece veya söz gruplarıdır. Terennümler, formaların oluşmasında ve ayrılmasında önemli bir yer almışlardır. İki türlü terennüm vardır:
- İkâi Terennüm (Ritmik Terennüm): Kendi başlarına anlamı olmayan, fakat bir araya geldikleri zaman, usûl ile yakından ilgili bir gidiş gösteren hece gruplarıdır. Meselâ “Yel lel li”, “Ten nen ni”, “Tene na”, “Tadir ney”, “Na te ne dir ney”… gibi.
- Lâfzi Terennüm (Sözlü Terennüm): Bestecinin eserine kendinden eklediği, fakat bu defa kendi başlarına bir anlamı olan sözlerdir. Meselâ “Kurbanın olam”, “Hey canım”, “Hey mirim”, “A canım”, “A sultanım”, “Mihribanım” gibi. Kaynak: eksd.org.tr
Not: Terennüm, Türk Dil Kurumu sitesinde; Güzel ve alçak sesle şarkı söyleme olarak geçmektedir.
