Türk sanat müziği ve Türk halk müziği eserleri ile ilgili anlatımlar içinde geçen, nedir? diyebileceğiniz; isimler, kavramlar ve kişiler hakkında bilgiler.
Sitemde bulunan eserlerimizde kullanılan Türk sanat müziği makamları, tek olarak ilgili eserlerin sayfalarına bağlantılı şekildeki kendi sayfasında ve tamamı da, Makamlarımız bölümünde bulunmaktadır. Makam hakkındaki genel bilgilere Makam nedir? sayfasından, makam sayfalarının sonunda bulunan, “Etiketleri:” bağlantısından da, sitemde bulunan o makamdaki eserlere ulaşabilirsiniz. Aşağıdaki alfabetik sıradaki …
19. yüzyıl sonu ve 20. yüzyıl başlarını kapsayan dönemde, bütün bestekârların yalnızca şarkı formunda eserler bestelediği görülmektedir. Ancak 20. yüzyıl başlarında sayısı hızla çoğalan klasik formdaki şarkıların yanı sıra, özellikle 1930’lu yıllardan başlayarak, geleneksel şarkı şekline uymayan, bölümler arasında denge bulunmayan, hatta şiir açısından şarkı formundan …
Nakarat, Türk Dil Kurumu sitesinde; “Bir şarkıda, her kıtadan sonra tekrarlanan ve bestesi değişmeyen parça, kavuştak” olarak târif edilmektedir. Tabi sadece şarkılarda değil, türkülerimizde genellikle Nakarat yerine Bağlantı ismiyle, şiir alanında da, “Bir şiirin içinde iki veya daha çok kez tekrarlanan bölüm.” olarak kullanılmaktadır. Şarkılarda kullanın …
Terennüm, esas güftenin dışında besteci tarafından ilave edilmiş ve bestecinin engin ilhâmını aktarmaya, aynı zamanda eserleri süslemeye yarayan, usûl ile yakından ilgili bir takım hece veya söz gruplarıdır. Terennümler, formaların oluşmasında ve ayrılmasında önemli bir yer almışlardır. İki türlü terennüm vardır: İkâi Terennüm (Ritmik Terennüm): Kendi …
Şarkı formunun ön plana çıkması ve fasıl icralarında yer alması ve bunun yanında sarayın yüzünü Batı’ya çevirmesiyle beraber, sarayda fazla ilgi göremeyen fasıl müziği, halkın icralarıyla varlığını devam ettirmiştir. 20. yy başlarında açılmaya başlanan gazinoların yanında, evlerde de “ev fasılları” olarak icra edilmiştir. Fakat bu dönemden …
Türk halk müziğimizi, diğer ulusların halk müziklerinden ayıran bir başka önemli unsur da dildir. Dilin şivedeki söyleyiş değişiklikleriyle oluşmuş küçük kollarına ağız denir.Lehçe: Bir dilin tarihi, siyasi sebeplerden dolayı ses, yapı ve söz dizimi özellikleriyle ayrılan kolu.Şive: Söyleyiş özelliği Ağız. Ağız kavramı, şive ile eşdeğer görülür. …
Alevi – Bektaşi kültürünün en başta gelen şiirsel ve müziksel formu olan deyiş, Büyük Türkçe Sözlük’te, kelime anlamı olarak “deme, söyleme işi”, uygulama olarak da, “Alevi – Bektaşilerce yüksek anlamlı koşuk” ve “Semahla birlikte yalnızca bağlama eşliğinde ağır tempoda söylenen bir tür beste” olarak tanımlanır. Duygulu, …
Alevilerin temel ibadeti olan Cem âyinlerinin ayrılmaz bir parçası da, semâh dönmektir. Semâh cem’in belli bir aşamasında bağlama eşliğinde kadın ve erkek canların çalınan ezgiler eşliğinde birlikte yaptıkları dinsel törenlerdir. Semâh dönülmeyi, Cem âyininden ayırmak olası değildir. Semâh dönmek, Cem âyini içinde yapılan 12 hizmetten biridir. …
Fasıl grubundaki sanatçılar, gruptaki görevlerine göre özel bazı isimlerle anılırlar. Bir fasıl heyetinde enstrüman çalan kişilere sâzende, eserleri okuyan kişilere ise hânende adı verilir. Fasıl icra edilirken, o faslı yöneten kişi hanendelerden biri ise; o kişi ser-hânende veya baş hanende adı ile anılır. Sazendelerin başında ise …
Kırık havalar, ölçüsü ve özel bir tartımı olan ezgilerdir. Kendine özgü bir ritmik dengeye sahiptir. Uzun havalar gibi doğaçtan değildir. Belli kalıpları bulunur. Karadeniz türküleri: Karadeniz türkülerinde Tulum, zurna ve Karadeniz kemençesi türün çalgısal özelliğini gösteren çalgılardır. Bu türkülerin büyük kısmı, oyunlara eşlik etmek için okunur ve …
