Bilmezdim özüm gamzene meftûn imişim ben

Eserin künyesi

Bestesi Tanbûrî Ali Efendi‘ye, güftesi Nevres-i Cedîd‘e ait olan, nihâvend makâmı, yürük semâî usûlündeki yürük semâî.

Sözleri

Bilmezdim özüm gamzene meftûn imişim ben
Âfet-zede, dil-hasta, ciğer-hûn imişim ben
Sevdâ-zedesin sen dediler zülfüne söyle
Çeksin beni zincire ki mecnûn imişim ben

Türkçe karşılığı:
Ben meğer kendimi bilmezmişim, oysaki farkında olmadan bakışlarına bağlanmışım
Bir felâketin mağduru olmuşum, gönlüm hastalanmış, ciğerim kanla dolmuş
Bana, “Sen sevdâdan yaralısın” dediler
Saçlarına, beni zincire vurmasını söyle; çünkü ben aklını yitirmiş bir âşık imişim