Sözleri:
Elim sustu, telim sustu, dil sustu.
Tanrı bize ya darıldı, ya küstü?
Bir ateşle öylesine yaktı ki!
Bülbül sustu, güller sustu, dal sustu.
Bestekâr Yusuf Nalkesen, bu şarkı ile ilgili olarak kendi yazdığı hayat hikâyesinde diyor ki:
“Meliha Nalkesen’le kurduğum yuvamın ilk yavrusu, İnci isimli kızımız oldu. İnci, Gümrük ve Tekel Bakanlığı İzmir Teşkilatı’nda gümrük kimyâhânesi baş kimyâgeriyken, 22 Şubat 1982 yılının Pazar akşamı saat 17:00 sıralarında Yüce Allah’ın melekleri arasına katılmak üzere bu âlemden ayrıldı. Evimiz, yuvamız yanmış, yıkılmıştı. Bir ateş düşmüştü ocağımıza. Yavrumu İzmir Karşıyaka Soğukkuyu kabristanına defnettik. Onun aziz ruhuna ithafen; Elim sustu, telim sustu, dil sustu… diyen hicaz bestemi yaptım.
Eserin künyesi:
Beste ve güfte: Yusuf Nalkesen
Makam: Hicaz makamı
Usûl: Düyek usûlü
Form: Şarkı formu
Video yorumu:
Prof. Dr. Alâeddin Yavaşca yorumu:
Notası:
