Eserin künyesi
Bestecisi: Kemâl Niyâzi Seyhun
Güfte şairi: Yahyâ Kemâl Beyatlı
Makâmı: Rast makâmı
Usûlü: Sofyan usûlü
Formu: Şarkı formu (Fantezi şarkı)
Sözleri
Gece, Leylâ’yı, ayın, on dördü
Koyda, tenha yıkanırken, gördü
Kız vücudun, ne güzel böyle, açık
Kız, yakından göreyim, sahile, çık
Baktı etrafına, ürkek, ürkek
Dedi tenhada, bu ses, nolsa gerek
Kız vücudun, sarı güller gibi, ter
Çık sudan, kendini, üryan göster
Aranırken, ayın olgun, sesini,
Soğuk ay, öptü beyaz, ensesini,
Sardı, her uzvunu, bir ince, sızı;
Bu öpüş, gül gibi soldurdu, kızı.
Soldu, günden güne, sessiz, soldu!
Dediler hep: “Kıza bir hâl, oldu!”
Tâ içindendi, gelen, hıçkırığı,
Kalbinin vardı, derin bir, kırığı.
Yattı, bir ses, duyuyormuş gibi, lâl.
Yattı, aylarca devam etti, bu hâl.
Sindi simâsına, akşam, hüznü,
Böyle, yastıkta görenler, yüzünü,
Avuturlarken, uzun, sözlerle,
O, susup baktı, derin, gözlerle,
Evi, rüzgar gibi bir, sır gezdi,
Herkes, endişeli bir şey, sezdi.
Bir sabah söyledi, son, sozlerini,
Yumdu dünyâya, elâ, gözlerini;
Koptu evden, acı bir, vaveyla,
Odalar inledi: “Leylâ!, Leylâ!”
Geldi, köy kızları, el bağladılar…
Diz çöküp, ağladılar, ağladılar!
Nice günler, bu şeametli ölüm,
Oldu, çok kimseye, bir gizli, düğüm;
Nice günler, bakarak dalgalar,
Dediler: “Uğradı Leylâ, nazara!”
Video yorumları
Bu rast şarkının youtube.com sitesinde video kaydı kalmamış.
Notası
