Hayâtı
Asıl adı Mehmed olan Esrâr Dede, 1748 yılında İstanbul Sütlüce’de dünyâya gelmiştir. Çocukluğundan itibaren, tasavvufî bir muhitte büyümüş ve genç yaşında Galata Mevlevîhânesine girmiştir.
1790 yılında, Şeyh Galip‘in buraya şeyh olmasıyla, kendisine şiirde örnek olacak bir arkadaşa sahip olmuştur.
Esrâr Dede, ayrıca Arapça, Farsça, İtalyanca ve Latince öğrenmiş, şiirlerinde sağlam ve pürüzsüz bir dil kullanmıştır.
Tasavvufî açıdan, kaleme aldığı şiirleri oldukça dikkat çekicidir.
Türkçe Divân, Tezkire-i Şuarâ-yı Mevlevîyye, Lügat-ı Talyan adlı eserleri bulunan Esrâr Dede, 1796 yılında, 49 yaşında kazancı dedeliğe yükseldiğinde vefât etmiştir.