Na’t, kelime manası olarak, “Bir şeyin sıfatlarını söylemek, nitelemek” demektir. Istilâh (terim) manası ise, “Peygamberimizin güzel vasıflarını, Türkçe, Arapça ve Farsça şiirlerle bildiren ve çeşitli makamlarda bestelenen dinî eserlerdir.” Na’t formu, hem Câmi, hem de Tekke mûsikîsi‘nde kullanılan ortak bir form olup, câmilerde, namazdan evvel bir na’thân; tekkelerde ise, zikir aralarında bir zâkir tarafından yalnız olarak terennüm olunurdu.
Na’tlar, Durak Evferi ve Türkî Darb usûlleriyle ölçülmüşlerdir. Hareketler, orta, ağırca veya ağırdır. Bir kişi tarafından okunması, Durak Evferi ve Türkî Darb usûlleriyle ölçülmüş olmaları ve hareketlerinin ağırca, ağır olmaları ile diğer İlâhîler’den ayrılırlar. Güfteleri, ekseriya meşhur mutasavvıf şâirlerden seçilir. Genellikle manzûm olup, nadiren de mensûr eserler kullanılmıştır. Dr. Yavuz Demirtaş – Kaynak: ktp.isam.org.tr