Eserin Künyesi
Bestecisi: Kemânî Tatyos Efendi
Güfte şairi: Ahmet Râsim
Makâmı: Rast makâmı
Usûlü: Sengin semâî usûlü
Formu: Şarkı formu
Sözleri
Bir gönlüme bir hâl-i perişânıma baktım
Zâlim seni yâd eyleye âh eyleye çaktım
Sen yoksun o yok ben yalnız çıldıracaktım
Zâlim seni yâd eyleye âh eyleye çaktım
Öyküsü
Ahmet Râsim evliydi, ama Büyükada’da yaşayan bir genç kadına gönlünü kaptırmış. O hanım da; okumuş, meslek sahibi, yazarlık da yapan tanınmış birisiymiş ve onun da Ahmet beyde gönlü varmış.
Bu hanımın adını, Ahmet Râsim beyin çok güvendiği iki dostundan başka kimse bilmemiş ve varlığından da haberleri olmamış. Büyükada’da buluşurlar, hatta Ahmet Râsim bey haftalarca evine bile gitmezmiş.
Günlerden bir gün, aralarına soğukluk girmiş ve ayrılmaya karar verdikleri gün, Ahmet bey Ada’dan ayrılarak Kalamışa gitmiş.
Amacı orada her zaman buluşup sohbet ettikleri arkadaşlarıyla dertleşmekmiş. Ama kimseyi de bulamamış o akşam.
Ahmet Râsim şöyle devam ediyor: “Perişan haldeydim. Karanlık bastırdıkça ayrılığın acısı da bastırıyordu. İşte o akşamki hüzünlü ruh hâlimle yazdım bu şiiri.” Kaynak: Safiye Özer
Notası
