Hâyatı:
Ömer Bedrettin Uşaklı, 1904 yılında Uşak’ta dünyâya geldi. 23 Şubat 1946 tarihinde İstanbul’da yaşamını yitirdi. Sivas Kadısı Ömer Efendi’nin oğludur. 1924 yılında İstanbul Kabataş Erkek Lisesi’ni bitirdi. 1927 yılında Bursa Maiyet Memuru oldu. Manavgat, Ünye, Savşat, Artvin, Edremit kaymakamlıklarında bulundu. Mülkiye müfettişi oldu.
1943 yılında Kütahya milletvekili olarak T.B.M.M.’ye girdi. Bu görevdeyken, evvelce yakalandığı verem hastalığından kurtulamayarak, tedavi için yatırıldığı İstanbul Yakacık Sanatoryumu’nda 42 yaşındayken 23 Şubat 1946 tarihinde vefat etti. Mezarı Edirnekapı Mezarlığı’nda, 10. adadadır.
Anadolu’da görev yaptığı sırada, gezip gördüğü yerlerdeki izlenimleri şiirlerinin temel konusu oldu. Biçim açısından Hecenin Beş Şairi’ne yakın durur. Ama öz yönünden onlardan ayrılır. Daha çok Fâruk Nafiz Çamlıbel, Orhan Seyfi Orhon çizgisindeki yurt şiiri anlayışının etkisindedir.
Şiirlerinde, izlenimci bir gözle algıladığı doğayı, ülke gerçekleri ve bireysel duyarlılığını özgün bir yaklaşımla yansıtır. Annesi ile çocuğunun ölümü, ayrılık acısı, gurbet tedirginlikleri, görev yaptığı, gezip gördüğü yerlerdeki toplumsal sorunlar duyarlılığını besleyen başlıca öğeler oldu.
Ömer Bedrettin Uşaklı, son dönemde çağdaş Fransız şiirinden de yararlandı. Şiirlerinin bazıları bestelendi ve sevilen şarkılar olarak hâlâ dinlenir. Şiirleri üzerinde yeterince önemle durulmamış, bugünün kuşaklarının tanıyıp değerlendirmesi gereken bir şair olduğu söylenir.
Eserleri (Şiir):
- Deniz Sarhoşları (1926, değiştirilmiş ikinci basım 1929)
- Yayla Dumanı (1934)
- Sarıkız Mermerleri (1940)
- Yayla Dumanı (1945, seçme şiirler, önceki kitabının ismiyle)
- Bütün Eserleri (1988, İnci Enginün tarafından derlendi)
Sâdun Aksüt anlatıyor:
Ömer Bedrettin Uşaklı’nın Edirnekapı Mezarlığı’ndaki mezarı:
