Hânende, Farsça kökenli bir kelime olup, müzik icra eden; şarkı okuyan, şarkı söyleyen, şarkıcı anlamına gelmektedir. Azerbaycan’da hânendelik, halkın manevi âleminin sözcüsü olan türküyü ve makam sanatını yayma, yaşatma ve koruma sanatıdır. Osmanlı döneminde de kullanılagelen sözcüklerdendir. Kaynak: tr.wikipedia.org
Nurettin Çelik, fasıllarda dört hânende olduğunu, dört hânendenin de elinde tef olduğunu, bu hânendelerin başında ise “serhânde”nin yer aldığını, bir anlamda baş solistlik yaptığını, hânendelik yapmak için çok güzel bir sese sahip olmanın yanında, notaları da kusursuz bilmek gerektiğinin altını çizerek belirtmiştir.