Tanbûrî Nûman Ağa, 1750 yılında İstanbul’da dünyâya gelmiş ve 1834 yılında vefat etmiştir. Osmanlı sarayının yüksek eğitim kurumu olan Enderûn’da yetiştirilmiş ve aynı kurumda tanbur hocası olup, çavuş pâyesini almıştır.
Üçüncü Selim ve 1816 yılında musâhibi, yani yakın dost (danışman) halkasına dahil olduğu İkinci Mahmud dönemlerinde, bestekâr olarak büyük şöhret kazandı. Oğlu Tanburî Zeki Mehmed Ağa, torunu ise Tanburî Büyük Osman Bey’dir. Tanbûrî Nûman Ağa’nın günümüze seksen kadar eseri ulaşmıştır.