Zübeyde Fitnat Hanım’ın hayâtı ve Klâsik Türk müziği eserlerine güfte olan şiirleri ile ilgili eserlerin; bütün bilgileri, sözleri, notası ve video yorumları.
Hayâtı
18. yüzyılda, İstanbul’da dünyâya gelen Zübeyde Fitnat Hanım, günümüze kadar gelmiş önemli bir kadın divan şâiridir.
Divan edebiyatında, kendinden sonra gelen kadın divan şâirleri arasında, bir zirve olarak görülmüştür.
Şiirleri kadar, nükteleri, kendisi ile, Koca Ragıp Paşa ve şâir Haşmet çevresinde geçtiği varsayılan, latifelerle de tanınmıştır.
Babası, Şeyhülislam ve şâir, Ebu İshakzade Mehmet Es’ad Efendi, annesi ise, Mirzazade Şehy Mehmet Efendi’nin kızı, Hatice Hanım’dır.
Pek çok Şeyhülislam ve edebiyata düşkün, şiir söylemeyi seven kişiler yetiştirmiş bir âilede yetişmiş ve edebî muhitlere girip çıkmıştır.
Zübeyde Fitnat Hanım, annesinin mensubu bulunduğu, Âl-i Feyz âilesinden, Rumeli Kazaskeri, Derviş Mehmet Efendi ile evlendi. Eşinin, şiir yazmasını onaylamadığı ve mutsuz bir evliliği olduğu rivâyet edilir. Nâbî etkisinde şiirler yazmış, gazellerinde, Nedim’i hatırlatan, şuh ve şen söyleyişler de bulunmuştur.
Şiirinin gelişmesinde, nazire tarzı önemli yer tutar ve 61 gazelinden 52 si, nazire şeklindedir. Oluşturduğu hacimce küçük Divan’ının, 20 kadar nüshası, İstanbul’un kütüphanlerinde bulunur. Eser, 1848 yılında, “Dîvân-ı Fitnat” adıyla, İstanbul’da yayımlanmıştır.
Hazır cevaplığı ve irticalen şiir söyleme yeteneği nedeniyle, kendisiyle, Koca Ragıp Paşa ve şâir Haşmet arasında geçtiği varsayılan, bazı fıkralar doğmuştur.
1780 yılında hayâtını kaybeden Zübeyde Fitnat Hanım’ın mezarı, Eyüp Sultan Türbesi haziresindedir.
Kaynak: tr.wikipedia.org