Eserin Künyesi
Bestecisi: Hammâmîzâde İsmail Dede Efendi ve Reis’ül Küttab Mahmut Efendi
Güfte şairi: Hâfız-ı Şirâzî
Makâmı: Rast makâmı
Usûlü: Hafîf usûlü
Formu: Kâr formu
Sözleri
Aşk-ı tu nihâl-i hayret âmed
Vasl-i tu kemâl-i hayret âmed
Bes garka-i hâl-i vasl kâher
Hem ber ser-i hâl-i hayret âmed
Yek dil binümâ ki der reh-i tu
Ber çihre ne hâl-i hayret âmed
Ne vasl bimâned u ne vâsıl
Ancâ ki hayâl-i hayret âmed
Ez her tarafî ki gûş kerdem
Âvâz-i suâl-i hayret âmed
Sud münhezim ez kemâl-i izzed
An râ ki celâl-i hayret âmed
Ser tâ kadem-i vücud-i Hâfız
Der aşk-i nihâl-i hayret âmed
Cumhuriyet Türkçesi Karşılığı
Sevgili, senin aşkın hayret fidanıdır.
Vuslatın da hayretin kemâli.
Nice vuslat deryasına dalanlar, sonunda hayrete vardılar.
O’nun yolunda, yüzünde hayret beni bulunmayan bir gönül göster bana.
Hayret hayâlinin geldiği yerde ne vuslat kalır, ne vuslata eren.
Her ne tarafa kulak verdiysem, kulağıma “Hayret Nedir?” sorusu geldi.
Hayret ululuğuna varan kişi, yüceliğin kemalinden mahvoldu.
Hâfız’ın vücûdu, baştan ayağa, aşk içinde hayret fidanı olup kaldı.
Hayret: Tasavvufta ulaşılması istenen bir hedeftir.
Notası
