Eserin künyesi
Bestecisi: Suphi Ziya Özbekkan
Güfte şairi: Rızâ Tevfik Bölükbaşı
Makâmı: Hicâz makâmı
Usûlü: Düyek usûlü
Formu: Şarkı formu
Sözleri
Not
Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.
(Âh) Dün, gece, ye’s, ile, kendimden, geçtim
Teselli, aradım, meyhânelerde
Baht-ı, dûn, elinden, bir, dolu, içtim
O, neş’e, kalmamış, peymânelerde
(Âh) Her, neye, dokunsam, zahm-ı, rikkât, var
Her, ne, yana, baksam, reng-i, firkât, var
Çalkanır, ağlar, bir, âh-ı, hasret, var
Sularla, çağlayan, terânelerde
(Âh) Bilmedim, kim, oldu, bu, hâle, sebep?
Ağlarım, ümmîdim, hebâ, oldu, hep
Bendeki, sûz-i, dîl, var, mıdır, acep?
Tutuşup, can, veren, pervânelerde
Cumhuriyet Türkçesi Karşılığı
Dün gece büyük bir üzüntüyle kendimden geçtim ve teselliyi meyhanelerde aradım.
Aşağılık talihin elinden bir dolu içtim ve gördüm ki, kadehlerde eski neşeler kalmamış.
Her neye dokunsam, elime acının yarası değdi.
Ne tarafa baksam ayrılığın rengini gördüm.
Sular gibi çağlayan ve ağlayan şarkılarda, bir hasretin âhı vardı.
Bilmedim, bu hâle kim sebep oldu?
Ağlıyorum, zira bütün ümitlerim boşa gitti.
Acaba, ateşin etrafında dönüp sonunda kendini o ateşe atarak yanan kelebekler, benim gönlüm kadar yanıyor mudur?