Eserin künyesi
Bestecisi: Buhurîzâde Mustafa Itrî
Güfte şairi: Hâfız-ı Şirâzî
Makâmı: Nevâ makâmı
Usûlü: Nim sakîl usûlü, sakîl usûlü, beste devr-i revânı usûlü, remel … usûlleri
Formu: Kâr formu
Sözleri
Not
Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.
Gülbün-i, ıyş, mîdemed, sâkî-i, gül-izâr, kû?
Bâd-ı, behâr, mîvezed, bâde-i, hoş-güvâr, kû?
Her, gül-i, nev zi, gül-ruh-î, yâd, hemîdehed, velî
Gûş-i, suhân, şinev, kuca, dîde-i, îtibâr, kû?
Meclis-i, bezm-i, ıyş, râ, gâliye-i, murâd, nist
Ey, dem-i, subh-ı, hoş-nefes, nâfe-i, zülf-i, yâr, kû?
Ey, şâhid-i, kudsî ki, keşed, bend-i, nikâbet
V’ey, mürg-i, behişt ki, dehed, dâne, vü, âbed
Türkçe karşılığı
İşretin gül fidanı yeşerip yetişmekte, gül yanaklı sâki nerede?
Bahar yeli esmekte, lezzetli şarap nerede?
Her yeni gül, bir gül yüzlüyü hatırlatıyor; fakat söz duyan kulak nerede?
Kimde ibret gözü var?
İşret meclisinin galiyesi yok, ey nefesi hoş sabah rüzgârı, sevgilinin misk kokulu zülfü nerede?
Not: Esasen vezni de başka olan bu son beyit, Hâfız’ın gazelinde bulunmayıp, şiire sonradan eklenmiş bir terennümdür. Eserde yer aldığı için, Hâfız’ın beyitlerine eklenmiştir.