Sözleri
Leylâkları sümbülleri
Soldurdun gonca gülleri
Aşkla yanan gönülleri
Öksüz koydun sen giderken
Nakarat:
Ne bir arzu ne düş kaldı
Ne safalı gülüş kaldı
Sımsıcak bir öpüş kaldı
Dudağımda sen giderken
Son buluşma serap gibi
Alııp gitti seni benden
Dünyâ o an durdu sanki
Güneş söndü sen giderken
Eserin künyesi
Beste: Zekâi Tunca
Güfte: Metin Pütmek
Makam: Nihâvend makamı
Usûl: Düyek usûlü
Form: Şarkı formu
Video yorumları
Notası
