Pencereden, Bir Taş, Geldi

Eserin künyesi

Yöresi: Elazığ yöresi
Kaynak kişileri: Ali Oğuz ve Mehmet Akar
Derleyeni: Ankara Devlet Konservatuarı
Notaya alanı: Yücel Paşmakçı
Formu: Türkü formu (Ağıt)

Sözleri

Pencereden, bir taş, geldi
Ben zannettim, Mamoş, geldi
Uyan Mamoş, uyan uyan
Başımıza, ne iş, geldi

Bağlantı:
Eyvah Mamoş, eyvah eyvah
Tabip getir, yarama, bak

Evlerinin, önü, kavak
Yağmur yağar, ufak ufak
Kör olasın, Bekir Hoca
Ağzımdaki, kurşuna, bak

Penceresi, yeşil, yaprak
Mamoş giyer, siyah, kalpak
Kör olasın, Bekir Hoca
Yatağımız, kara, toprak

Ben kapıyı, araladım
Ak bahtımı, karaladım
Kör olası, zâlım hoca
Ciğerimden, yaralandım

Öyküsü

Elazığ’ın Koca Mustafa Paşa mahallesinde oturan Bekir Hoca’nın genç ve güzel bir karısı vardır. Bekir Hoca, Harput’ta namusu ve iyiliğiyle tanınan yumuşak başlı temiz bir insandır. Karısı ise, gençliğinin verdiği tecrübesizlikle evli olduğu halde, komşularından soylu bir aileden olan genç, yakışıklı Mamoş (Memet) ile ilişki kuracak kadar toydur.

Mamoş’la Bekir Hoca’nın karısı arasındaki sevgi gittikçe alevlenir. Etraf da bunu sezmeye başlamıştır. Fakat sevdâlılar bundan habersizdir. Fırsat buldukça buluşur, konuşur ve sevişirlermiş. Bekir Hoca bunun nereye varacağını hesaplamaktadır.

Bir gün karısına Harput’a gideceğini ve akşam dönmeyeceğini söyler. Bu fırsattan yararlanan genç kadın, Mamoş’u eve davet eder, yerler, içerler ve eğlenirler. Bekir Hoca ise Harput’a gitmemiştir. Karanlık bastırınca eve gelir, sessizce kendi anahtarıyla kapıyı açar, sevdâlıların bulundukları odanın önüne gelir.

İçerden onların eğlenceli çığlıklarını duyar, tabancasını çekerek odaya girer. Girer girmez tabancasını ateşler, Mamoş’u kalbinden, karısını da ağzından vurarak öldürür. Bu olaydan sonra Bekir Hoca zabıtaya gider ve teslim olur.