Ses sanatçısı Safiye Ayla Targan, 1907 yılında İstanbul’da dünyâya gelmiştir. Mısırlı Hicazîzade Hafız Abdullah Bey’in kızıdır. Babasını henüz doğmadan, annesini ise 3 yaşındayken kaybedince, Bebek’deki Çağlayan Darüleytam’da (Yetimler Yurdunda) büyütülmüştür.
İlkokuldan sonra, Bursa Kız Muallim Mektebi’ni bitiren Safiye Ayla Targan, öğrenimini tamamladıktan sonra, kısa bir süre öğretmen olarak çalıştıysa da, mesleğine devam etmemiştir. Müziğe, küçük yaşta piyano çalarak başlayan Safiye Ayla Targan, sesinin güzelliğinin fark edilmesinden sonra ilk ciddi musiki derslerini, önce, besteci Mustafa Sunar‘dan, sonra da; Yesari Asım Arsoy, Sâdettin Kaynak, Selahattin Pınar, Udi Nevres, Mesud Cemil ve Refik Fersan gibi ünlü bestekarlardan almıştır.
İlk hocası Sunar‘ın desteğiyle ilk plağını çıkarttıktan sonra, ülke çapında tanınan bir ses sanatçısı haline gelen Safiye Ayla’nın, bundan sonra doldurduğu, 500’ü aşkın plağının her biri, satış rekorları kırmıştır.
İlk kez 1931 yılında Darüttalim-i Musiki Heyeti’nin konserlerinde ve Mulenruj gazinosunda sahneye çıkan Safiye Ayla, İstanbul ve Ankara Radyoları ile İstanbul Konservatuarı İcra Heyeti’nde görev yapmıştır. Uzun yıllar gazinolarda şarkı söyleyen Safiye Ayla Targan’nın, en büyük hayranlarından bir de, Mustafa Kemâl ATATÜRK‘tür.
Onu dinlemekten büyük haz alan Mustafa Kemâl, yapılan toplantılarda ve düzenlenen yemeklerde, ona sık sık sevdiği şarkıları söyletirmiş. Özel solo konserler vermiş ve pek çok plak doldurmuş olan Safiye Ayla Targan, döneminde sesini geniş dinleyici kitlelerine duyurabilen kadın okuyucuların en ünlüsü olmuştur.
1955 yılında udi bestekar, Şerif Muhiddin Targan‘la evlenmiş, 1960’lı yıllarda Hürriyet gazetesinde yayımlanan anıları da, sonradan “Safiye Ayla’nın Anıları” adıyla kitaplaştırılmıştır.
Seslendirdiği; Çile Bülbülüm, Ah bu gönül şarkıları, Niçin baktın bana öyle, Bir ihtimal daha var, Menekşe kokulu yarim gibi, zamanın gözde şarkılarıyla olduğu kadar, Rumeli türküleri ve klasik örnekleri de içine alan, geniş bir repertuara sahipti ve kendinden önceki ve kendi dönemindeki kadın ses sanatçılarından farklı, kendine özgü bir okuyuş tarzı vardır.
Ölçüye uyarak, iyi bir diksiyonla, düzgün, aynı zamanda da coşkun, çekici bir tavırla okuyan Safiye Ayla Targan’nın, en tiz perdelerde bile, sesindeki pürüzsüzlük bozulmamıştır. Safiye Ayla Targan, 14 Ocak 1998 tarihinde, uzun süren yaşam serüvenini noktalayarak, İstanbul’da vefat etmiş ve Zincirlikuyu mezarlığına defnedilmiştir.
Kaynak: biyografi.info
Safiye Ayla Targan belgeseli:
Safiye Ayla Targan’ın Bâki Süha Ediboğlu ile görüşmesi: