Şâhin Uçar

Tarih bilgini, şair ve müzisyen Prof. Dr. Şâhin Uçar, 12 Şubat 1949 tarihinde Sivas – Acıyurt’ta dünyâya geldi. Karapapak asıllıdır. Aileden ve çocukluğunu geçirdiği yerlerde Arapça ve Farsça öğrendi. İstanbul Üniversitesi tarih bölümünü bitirdi.

Sivas’ta öğretmen (1973 – 1976) olup, sonra Erzurum Atatürk Üniversitesi’ne geçti. 1980 yılında Amerika’da Princeton Üniversitesinde yüksek ihtisas ve doktora yapıp (1983) Selçuk Üniversitesi’ne geçti,

1989 yılında doçent, 1993 yılında profesör oldu. Niğde Üniversitesi’nde dekanlık ve rektör vekilliği yapıp emekliliğini istedi.

Avrupa ve ABD’nde araştırmalarda bulundu. 2001 Eylülünde İstanbul’da İslam Ansiklopedisi’ni de çıkaran Türkiye Diyanet Vakfı İslam Araştırmaları Merkezi başkanı oldu. Türkiye’de tarih felsefesi branşının tek profesörüdür.

Bu konuda, Emevi – Abbasi dönemi İslam tarihi konusunda Türkçe ve İngilizce kitapları olan seçkin bir fikir ve ilim adamıdır.

Latince de bilen az sayıdaki tarihçilerimizdendir. Şeyda mahlası ile divan şiiri üslubunda şiirler yazmış ve Türk edebiyatında divan sahibi olan son şairdir. Hattat ve müzehhibdir. Kemal Batanay’ın öğrencisidir. Tanbur çalmış, ney üflemiştir (kendisinden alınan bilgiler; notaları; Türk Edebiyatı Ans., madde Uçar; Öztuna, Türkiye Gaz., 9.2001).

Besteleri

  1. Bestenigar Ağır Aksak Semai (Gönlümüzün hoşça bir elhanı var, belirtilmeyen bütün parçaların güfteleri bestekarındır),
  2. Bestenigar Yürük Semai (Gülüm şöyle, gülüm böyle demekdir yare mu’tadım, Nedim);
  3. Bestenigar Sofyan İlahi (Yar ü var Allahü Ekber),
  4. Hüzzam Sofyan İlahi (Hak bir gönül verdi bana, Yunus),
  5. Hüzzam Sofyan İlahi (Çıkdım erik dalına, Yunus),
  6. Neva Nim Sofyan Nefes (Bilmek istersen seni, Hacı Bayram Veli);

Şarkıları

  1. Acem-Aşiran Curcuna (Unuttuğum yıllar nerde o dünyâ?),
  2. Evc Curcuna (Çal söyle güzel nağmelerin mest-i müdam et),
  3. Evc Yürük Semai Azeri üslubunda Türkü (Hangi yerde vurdular o maralı?),
  4. Hüseyni Sofyan (Ey afet-i devran sana hayran olayım ben),
  5. Hüseyni Sofyan Türkü (Ilgıt ılglt esen seher yelleri, Karacaoğlan),
  6. Hüseyni Yürük Semai Türkü (Ay bala beri gel beri),
  7. Muhayyer Sofyan (Aceb ol dilber-i rana),
  8. Nihavend Sofyan Çocuk Şarkısı (Güneşin battığı anda),
  9. Rast Düyek güftesiz Mehter Marşı,
  10. Rast curcuna (Gisusuna can mübtela),
  11. Rast Yürük Semai (Sleep my love),
  12. Segah Yürük Semai Çocuk Şarkısı (El ele çocuklar),
  13. Segah Türk Aksağı (Sırma saçlarına bağlıdır gönlüm).

İlk parçasını 19 Eylül 1971’de, sonrakileri 1972 ve 1973 yıllarında bestelemiş, sonra bırakmıştır.

Prof. Dr. Şahin Uçar Türk musikisi teorisini anlatıyor:

Bir yanıt yazın