Gecenin matemini aşkıma örtüp sarayım

Eserin künyesi

Bestecisi: Selâhattin Pınar
Güfte şairi: Mustafa Nâfiz Irmak
Makâmı: Hüzzâm makâmı
Usûlü: Curcuna usûlü
Formu: Şarkı formu

Sözleri

Gecenin mâtemini aşkıma örtüp sarayım
Gittin artık seni ben nerede bulup yalvarayım
Şimdi ben tıpkı şifâsız kanayan bir yarayım
Gittin artık seni ben nerde bulup yalvarayım

Öyküsü

Seneler sonra bir akşam. Amcam ile babam beraberlerken. Kapı çalınır. Gelen, Atatürk‘ün yâveridir.

– Beybabanız….
Başyaver, sözün gerisini getiremez, gözleri yaşarır. Amcam ve babam “babalarının öldüğünü” anlarlar. Amcam der ki:

– Yalnız kalmak istiyorum.
Yaver gider. Babam da gitmek isteyince. Amcam “Hüsamettin!” der,
– Sen kal… Böyle bir gecede yanımda sadece seni istiyorum.

Sabaha kadar karşılıklı ağlarlar.
Ve gün ağarırken, işte bu şarkı doğar: “Gecenin mâtemini aşkıma örtüp sarayım, gittin artık seni ben nerde bulup, nasıl ağlayayım?”
Kaynak: arsiv.sabah.com.tr

Video yorumları

Merâl Uğurlu

Muazzez Abacı

Sâbite Tur Gülerman

Emel Sayın

Elif Güreşçi

Ayşe Taş

Müzeyyen Senar

Notası